'இஸ்லாம்- ஒரு எளிய அறிமுகம்' -- எனது பார்வை!

எம்.கே.

"எனது பால்ய காலத்து நெருங்கிய நண்பன் ஒரு இஸ்லாமியன். எனது பக்கத்துவீட்டுக்காரர் கூட முஸ்லீம் நண்பர்தான். இன்றும் கூட எனக்கு நான்கைந்து இஸ்லாமிய நண்பர்கள் இருக்கிறார்கள். எனது அலுவலகத்தில் எனக்கு நெருக்கமானவர்கள் முஸ்லீம் அன்பர்கள் தான். நான் வளர்ந்த எனது பெரியம்மாவின் வீட்டருகில் சர்க்கரைவள்ளிக்கிழங்கு விற்று பிழைப்பை நடத்தினாலும் எனக்கும் ரெண்டு இனாமாய்த் தரும் கிழவியைக் கூட நாங்கள் துலுக்கர் வீட்டு 'அம்மா' என்றுதான் அழைப்போம். அவ்வளவு ஏன் இன்றும் இணையத்தில் ஐந்து இஸ்லாமிய நண்பர்கள் எனக்கு இருக்கிறார்கள்!" இப்படியெல்லாம் சொல்லிவிட்டுத்தான் 'இஸ்லாம் - ஒரு எளிய அறிமுகம்' புத்தகத்துக்கான எனது பார்வையை இங்கு நான் எழுதவேண்டுமென்றால் மன்னித்துக்கொள்ளுங்கள் சகோதரரே, நீங்கள் இஸ்லாம் சொல்லும் 'நிஜத்தின்' படி முழுமையாக வாழவில்லை என்றுதான் என்னால் சொல்ல இயலும். ஏனெனில் இதுவரை நானும் ஓரளவிற்காவது இறைவனின் சொல்படிதான் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறேன் என்பது இப்போது எனக்குத்தெரிகிறது. இறைவனுக்கு நன்றி.

'அட! யானை ரொம்பப் பெரியது என்றார்கள், வால் சின்னதாக இருக்கிறதே?!', 'என்னப்பா இது.. யானைக்காது இப்படியா இருக்கும்?' 'இதெல்லாம் பொய், இவ்ளோ பெரிய யானை இத்தனூண்டு வாழைப்பழத்தையா சாப்பிடும்?' 'யானையால் வேகமாக ஓட முடியாதா? அதற்கெதுக்கு இவ்வளோ பெரிய கால்?' 'யானை வரும் முன் மணிச்சத்தம் வருமென்றார்கள், அப்படி எதுவும் கேட்கவில்லை?!' 'ஓஹோ..நாலு காலும் ஒரு தும்பிக்கையும் இருக்கிறது. இதுதான் யானை போல!' 'இல்லை இல்லை நாலு கால்கள் எல்லாவற்றிற்கும் தான் இருக்கிறது, தந்தம் இருந்தால் தான் அது யானை!' இப்படியாய் குருடர்கள் யானையைப் பற்றித் தடவிப் பார்த்து பேசிக்கொண்டிப்பது போலத்தான் மதிப்பிற்குரிய பெருமானார் அருளிய இஸ்லாம் பற்றி நாம் எல்லோரும் பேசிக்கொண்டிருப்பதும்.

கடற்கரையில் தான் நிற்கிறேன். இங்கிருந்து கடலின் ஆழம் சொல்வது அபத்தமாயினும் கடலுக்குள் கொஞ்சமேனும் பயணம் செய்துவிட்டு வந்தவர்களின் அனுபவ வழி அதன் பிரமிப்போடு காலடி நனைக்கிறேன். கடலுக்குள் போய் வந்தார்கள் சரி. நிஜமான ஆழம் தெரியுமா அவர்களுக்கு என்ற சந்தேகமும் கொஞ்சம் எட்டிப்பார்த்து போனாலும் அதை அப்படியே விட்டு விட்டும் நாம் கடலின் ஆழத்தைப் பற்றிப்பேசிக்கொண்டிருக்க முடியாது. எல்லாம் நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் தான் என்ற ஒரு வாக்கியத்தோடு எதையும் முடித்து விடலாம். தாயின் கற்பிலிருந்து இறந்த பின் வரும் வாழ்க்கை வரை! ஆனால் நம்பிக்கைக்கும் ஒரு காலவெளி இடவெளி இருக்கிறதல்லவா?

ஏறக்குறைய முன்னுரையிலேயே தனது புத்தகத்தின் தலைப்பை முடித்து விட்டார் திரு.ரூமி அவர்கள். அதற்குப்பின் வருபவன யாவும் என்னைப் பொருத்த வரை புத்தகத்தலைப்புக்குச் சம்பந்தம் இல்லாதவைகளாகும். நபி(ஸல்) கண்ட இஸ்லாம் இன்று வாழ்கிறதா? என்று புதுத்த¨லைப்பை வைத்து விவாதிக்கலாம்.

'இதோ..பாருங்கள், வால்! இதுதான் முதலை! இதை வைத்துக்கொண்டு எப்படி இது ஆளை விழுங்கும்?' என்று ஆச்சரியத்துடனான கேள்வியோடு ஆரம்பிக்கும் ரூமி அவர்கள் மெல்ல உடலுக்கு வந்து 'பாவம் கரடுமுரடாய் இருக்கிறது இதைப்போய் இப்படிப்பேசுகிறார்களே!' என்று இரக்கப்படுகிறார். பிறகு அகலமான வாய்ப்பகுதிக்கு வந்தவுடன், 'பாருங்கள், மனிதர்களை விழுங்கவா இது? ஏதாவது சாப்பிட வேண்டுமல்லவா அதற்குத்தான் இந்த வாய்..பாவம் இதுவும் உயிர் வாழ வேண்டுமல்லவா?' என்ற இயற்கையின் அபிமானியாய் முதலையின் படைப்பிலக்கணம் பேசுகிறார்.

மேலே சொன்ன உதாரணம் இஸ்லாமியத் தீவிரவாதிகளின் தீவிரவாதம் பற்றியது. ரூமி அவர்களே ஓரிடத்தில் சொல்லியிருக்கும்படி 'இஸ்லாத்தில் தீவிரவாதம் என்பதே இல்லை. நபி (ஸல்) அவர்களின் வாழ்வும் வாக்கும் அடங்கிய ஹதீதுகள் அதைத்தான் சொல்கின்றன' என்று சொல்லிவிட்டுப் பிறகு அதற்கான எதிர்முனைப்புக்கான காரணத்தை ஏதாவது ஒரு பத்திரிகையின் எட்டாம்பத்தி மூலைச் செய்தியை எடுத்துக்கொண்டு வலு சேர்க்கும் வித்தை படைப்பது நியாயமான உணர்வுடையதாய் இல்லை. தன்னைக்கொல்ல தன் எதிரே வாளோடு நிற்பவனையே நேசித்து மனிதராக்கிய மதிப்பிற்குரிய பெருமானார் எங்கே? இவர்கள் எங்கே? யாராயினும் சரி தான் வாழ்ந்து வரும் நம்பிக்கைகளில் சப்பைக்கட்டு கட்டுவது இம்மைக்கு வேண்டுமானால் விளைச்சல் தருவதாய் அமையும். மறுமைக்கு? 'நீங்கள் வரம்பு கடந்து விடவேண்டாம், ஏனெனில் நிச்சயமாக அல்லாஹ் வரம்பு மீறியவர்களை நேசிப்பதில்லை' (சூரா பகரா. 02:190) என்று சொல்லும் பெருமானாரா இத்தகைய வன்முறைகளுக்கும் வானுயர கோபுரங்களுக்கு விமான முத்தம் கொடுக்கும் செயலுக்கும் துணை நிற்கப்போகிறார்? இதை ஏன் ரூபி அவர்கள் அடிக்கடி தலையைச் சுற்றி வந்து முக்கைத் தொடப்பார்க்கிறார் என்று தெரியவில்லை.

திருமறை அருளப்பட்ட ஒன்று. மிக நேர்த்தியான கட்டமைப்போடு 23 வருடங்களாய்த் தொகுத்த ஒன்றுதான் திருமறையாம். வானவர் ஜிப்ரயீல் ஹீராகுகையில் தனிமையில் இருந்த நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து 'வஹி' (இந்து மதத்தில் ஞானதீட்சை) மூலம் ஆரம்ப ஐந்து வசனங்கள் அவருக்குச் சொல்லியதும் பிறகு அவ்வப்பொழுது அவருக்குச் சொல்லப்பட்டதையெல்லாம் அவரது நண்பர்கள் மனதிலும் கையில் இருந்த பொருட்களனைத்திலுமாக எழுதிக்கொண்டனர் என்றும் கூறப்படுகிறது. பிறகு வந்த நபி(ஸல்) அவர்களின் தோழர்களும் மனைவிமாரும் அவைகளை திறம்படத் தொகுத்திருக்கின்றனர்.

சொல்வதை அப்படியே ஏற்றுக்கொள்கிற மனநிலைதான் தூய்மையான மனநிலை என்றும் அதையே இறைவன் விரும்புகிறார் என்றும் ஒரு திடமான 'விமர்சன-சுய சிந்தனையின்' ஏற்பு கொள்ளாத வெளிகளால் சூழப்பட்ட தளத்திலே இயங்குவதை நாம் உணர்ந்துகொள்ள முடிகிறது. ஜிகாத் என்கிற அருமையான ஒரு வார்த்தையும் பொருளும் இப்படித்தான் மாற்றுரு கொண்டு விட்டது போலும். ஜிகாத் என்ற வார்த்தைக்கு 'அமைதியான மனப்போராட்டம்' என்பதுதான் திருமறை சொல்லும் பொருளாம்! தனக்குத்தானே தீமைக்கெதிராய் ஒருவர் கொள்ளும் மனப்போராட்டம் என்பது இன்று எப்படி ஆகியிருக்கிறது பாருங்கள். இந்த மாற்றுருவுக்கு ரூமி அவர்கள் கொடுக்கும் வாதங்கள் பாசாங்குத்தன்மை கொண்டிருக்கின்றன.

சமயம் என்ற வார்த்தைக்கு பொருள் தரும் அர்த்தம் எதுவும் இல்லை எனச் சொல்லும் ருமி அவர்கள் மார்க்கம் என்கிறார். சமயம் என்பது சமைதல் என்ற வார்த்தையிலிருந்து வந்திருக்க வேண்டும். தகுதிப்படுத்துதல், வழிப்படுத்துதல், ஏற்றதாக்குதல் என்பதெல்லாம் இதற்கு சரிவராது என்று எப்படித்தோன்றியது? மனிதனை நெறிப்படுத்துவதற்காகத்தானே மதங்களும் இறையச்ச உணர்வுகளும் தோன்றின. '(இவ்வுலகில்) நேர்மையும் இறையச்சமும் கொண்டவர்களுக்கே அவ்வுலகம்' என்றுதானே திருமறையும் சொல்கிறது.

எந்த மதத்தோடும் ஒப்பிட்டு இஸ்லாமிற்கு பெருமையும் தகுதியும் மேன்மையும் தர வேண்டிய அவசியம் இல்லை என்னும் திரு.ருமி அவர்கள், பிறகு ஏன் அடிக்கடி சிலைகளை வைத்து வணங்குபவர்களையும் சிலுவைகளை வைத்துக்கொண்டிருப்பவர்களையும் இன்னபிற யூதர்களையும் விவாதக்களத்திற்கு கொண்டு வந்திருக்கிறார் என்று தெரியவில்லை. வாளால் இஸ்லாம் வாழவில்லை, பரப்பப்படவில்லை என்பதைச்சொல்ல படாதபாடு பட்ட போதும் அதைச் சொல்வதற்கு போர்களையும் ஔரங்கசீப், திப்பு சுல்தான்களையும் சார்ந்து வருகிறார். கஜினி, கோரி முகமதுகள் திறமையாக மறைக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள். பாபரையும் காணவில்லை. மூன்று சகோதரர்க¨யும் தந்தையையும் காவலில் வைத்த ஔரங்கசீப் நல்லவராகிவிட்டார். வரலாற்றாசிரியர்கள் கெட்டவர்களாகவும் வினோதமானவர்களாகவும் ஆக்கப்பட்டிருக்கின்றனர். (இவை எல்லாம் வாளால் வெல்லவில்லை என்பதைச் சொல்லவும் சமய சகிப்புத்தன்மைக்கும் இஸ்லாம் பரவ வழிவகுத்தவர்களுக்காகவும் சொல்லப்பட்டிருக்கின்றன. வேண்டியவர்கள் வேண்டிய உதாரணங்களுக்காக எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டிருக்கிறார்கள்.)

இஸ்லாம் பரவிய விதத்திற்கு ஏ.ஆர். ரகுமானும் காந்தியின் மகனும் கூட விளம்பரமாக வருகிறார்கள். இவைகளெல்லாம் தான் சொல்ல வந்த கருத்திற்கு எவ்வகையில் அவசியமாய் இருக்கிறது என்று ரூமி அவர்கள் சொல்லலாம். ஏனெனில் 1400 ஆண்டுகளாக வாழும், இன்னும் அசுரவேகத்தில் மனித இதயத்தில் குடிகொள்ளும் இஸ்லாத்திற்கு இவர்களெல்லாம் எவ்வகையில் உதாரண புருஷர்கள்? இவர்களையெல்லாம் காட்டி ரூமி அவர்கள் என்ன சொல்ல வருகிறார்? இவர்களையெல்லாம் (தனிமனிதர்களையெல்லாம்) வைத்தா இஸ்லாம் புனிதமானது என்று சொல்லவேண்டும்?

சமுதாய ஏற்றத்தாழ்வுகள் இஸ்லாம் சமுதாயத்தில் இல்லை என்பதை இஸ்லாத்தின் பரவுதலுக்கும் உலக மக்களுக்கு மிகவும் ஏற்றத்தக்கதாய் சொல்வதற்கும் அச்சாணியாய் பயன்படுத்திக்கொண்டிருக்கும் ஆசிரியர் ஈராக்கிலும் பாகிஸ்தானிலும் நடக்கும் சன்னி, ஷியா கலவரங்களுக்கு என்ன பதில் வைத்திருக்கிறார்?

இறைத்தூதராகிய நபி(ஸல்)களின் தவறுகளைக்கூட வான்தூதராகிய ஜிப்ரயீல் (வான்தூதர்) கண்டித்திருக்கிறார். (அக்கண்டிப்புகளைக் கூட நபி(ஸல்) அவர்கள் திருமறையில் தொகுத்திருக்கிறார் இது மிகவும் நல்ல விஷயம்.) இதிலிருந்து தவறு செய்பவர் எவராயினும் தண்டனைக்கு உரியவரே என்னும் இறைவனின் போக்கும் உணர்த்துதலும் எல்லோரும் உணர்ந்துகொள்ளவேண்டிய இன்னொரு உண்மை.

நவீன விஞ்ஞானம் கண்டுபிடித்த சில அறிய செய்திகளை திருமறையில் அன்றே இறைவன் சொல்லியிருக்கிறான் என்பதாய்ச் சில விஷயங்களைச் சொல்லியிருக்கிறார் ரூமி அவர்கள். குழந்தை பிறப்பு பற்றி (துளி நீரால் படைத்தோம்.), வானம் பூமி அதனதன் பாதையில் சுழல்வது பற்றி [அவனே இரவையும் பகலையும் (உண்டாக்கினான்.) சூரியனையும் சந்திரனையும் சிருஷ்டித்தான். இவை வானத்தில் (தங்களுடைய வட்டவரையறைக்குள்) நீந்திச்செல்கின்றன. (சூரா அல் அன்பியா 21: 33)], நிழல்கள் தோன்றுவது பற்றி [(நபியே) உம் இறைவன் நிழலை எவ்வாறு (குறைக்கவும்) கூட்டவும் செய்கிறான் என்பதை நீர் கவனிக்கவில்லையா? அவன் நாடியிருந்தால் அதனை நிலை பெறச்செய்திருக்க முடியும். சூரியனை நிழலுக்கு முன்னோடியாக நாம் தான் ஆக்கினோம். (சூரா ·புர்கான் 25:45)] இப்படியாக விஞ்ஞானத்தை சுமார் 1425 ஆண்டுகளுக்கு முன் உரைத்திருப்பதாக ரூமி அவர்கள் எடுத்துக்காட்டியிருக்கிறார்.

இத்தகைய இறை வசனங்கள் மேன்மையானதுதான். ஆனால் அவற்றை இருவிதமாக நாம் பார்க்க வேண்டும். ஒன்று அவை அருளப்பட்ட காலத்திற்கு முன்பாகவே எகிப்து நாகரிங்களிலும் சிந்து சமவெளி நாகரிங்களிலும் மக்கள் இவை எல்லாம் உணர்ந்து தெளிந்து வாழ்ந்திருக்கிறார்கள். ஒவ்வொரு ஆண்டும் எப்போது எத்தனை மணிக்கு சூரிய ஒளி இக்குகையில் விழும் என்பதைக்கூட உணர்ந்து கோபுரங்களையும் பிரபிடுகளையும் கட்டியிருக்கிறார்கள். கி.மு வில் வாழ்ந்த திருவள்ளுவர் கூட மிகத்தெளிவான சில கருத்துக்களைக் கூறியிருக்கிறார். அதேபோல சித்தர்களும் (பிற) ஞானிகளும் கூட குழந்தை பிறப்பையும் உலக இம்மை மறுமை வாழ்க்கையையும் தெளிவாகச் சொல்லியிருக்கிறார்கள். எனவே இவைகளில் பிரமிப்பு உண்டாக்கும் வகையில் எதுவும் இருக்கிறதா எனவும் ரூமி அவர்கள் சொல்லலாம். இரண்டாவது, திருமறையின் இக்கருத்துகளில் ஒருவித மேலோட்டத்தன்மையே நிறைய காணக்கிடைக்கிறது. இரு பொருள்களில் அர்த்தம் தரும் வகையில் (பகவத் கீதையிலும் பைபிளிலும் இது போல நிறைய இருக்கின்றன.) இங்கு அதிகம் காணப்படுவதால் இறைவன் எல்லாவற்றுக்கும் பொருந்தும்படியாகவே இக்கருத்துகளை அளித்திருக்கிறான் என்றும் ஏற்றுக்கொள்ள வாய்ப்பிருக்கிறது.
'நம்பிக்கை' என்ற ஒற்றை வார்த்தைக்குள் இவ்வுலகின் எல்லா விவாதத்திற்குறிய விஷயங்களையும் அடைத்து அமைதியாய் இருந்துவிடலாம். ஆனால் விளக்கம் எதுவும் அறியாது தவறான வழியில் போய்க்கொண்டிருப்பவர்களை அவை சம்பந்தப்பட்ட தெளிவான விவாதங்கள் மீட்டுக்கொண்டு வரும் அல்லவா? அதுதானே எத்தகைய நேர்மையான வாழ்வியலுக்கான உறுதியான நிலைப்பாடும்.?! நேர்மையாக விவாதிப்பதால் அத்தகைய அர்த்தமுள்ள விவாதங்கள் எதுவும் யாரையும் எப்போதும் நம்பிக்கை இழக்க வைப்பதில்லை என்பதை எல்லோரும் உணர்ந்துகொள்ளவேண்டும். அத்தகைய 'மாற்றுக்கருத்துகளற்ற நம்பிக்கை' என்னும் வட்டத்தின் வெளி வந்து நின்று கொண்டு வட்டத்தின் செயல்பாடுகளையும் கோட்பாடுகளையும் பேசப்போகிறோம். நல்லதுதானே இது? ஆனால் நண்பர்களில் சிலர் (ஏன் இந்து மதத்தில் கூட அண்மையில் கைது செய்யப்பட்ட துறவி ஒருவரின் பிரச்சனையில் ஒருசிலர் அத்தகைய ஒரு வட்ட நிலைப்பாட்டைக் தமது நிலையாகக் கொண்டிருந்தனர்! இதுவும் தவறுதான்!) அது பற்றிப் பேசினாலே இறைத்தூதர்கள் சொல்லும் வழியை விட்டு கோபத்தின் வழி வெகு தூரம் போய்விடுகிறார்கள். அதுவே சரியானதாயும் சிலர் எண்ணுகிறார்கள்.

எவ்வாறு இந்து மதத்தில் சிலர் அதன் அடிப்படையான விஷயங்களை மறந்து அடிப்படையின் வெளி நிலைகளில் நேசம் கொண்டு அதையே முதன்மையானதாய் ஆக்கிக்கொண்டாடுகிறார்களோ அதே நிலை இன்றைய உலகின் எல்லா மதங்களிலும் ஆட்டுவித்துக்கொண்டிருக்கிறது என்பதை ரூமி அவர்களின் எழுத்து, நாமும் ஆங்காங்கு உணர்ந்து கொள்ள ஏதுவாகிறது. நபி(ஸல்) அவர்கள் சொன்னதின் அடிப்படையான கருத்துகள் தடம் மாறி விட்டனவோ என்பதும் இப்புத்தகத்தைப் படித்தபின் எனக்குத்தோன்றிய இன்னொரு கிளை எண்ணம்.

இறைவனுக்கு நன்றி.

எம்.கே.குமார்.

நன்றி:
திரு. நாகூர் ரூமி அவர்கள் ஆசிரியர், "இஸ்லாம் ஒரு எளிய அறிமுகம்"


கிழக்குப் பதிப்பகம், மைலாப்பூர். சென்னை.